Nie patrzy, nie słucha, nie mówi. Od czego zacząć? Diagnoza i terapia bazowych umiejętności komunikacyjnych
Szkolenie dokształcające

Cena
Forma
Termin
Status
790 zł
Szkolenie stacjonarne
30 mar 2024
Rekrutacja otwarta
Miejsce szkolenia: Szkoła Podstawowa nr 18, Błogosławionej Karoliny 21, 35-119 Rzeszów Czas trwania: 8 godz. dydaktycznych
Nie patrzy, nie słucha, nie mówi. Od czego zacząć? Diagnoza i terapia bazowych umiejętności komunikacyjnych

Termin: 

30.03.2024 - sobota 9:00-15:30


CEL SZKOLENIA:

Poznanie konkretnych zabaw, ćwiczeń przydatnych w terapii dzieci, które nie patrzą, nie słuchają, nie wskazują i mają ograniczoną intencję komunikacyjną. Trening bazowych umiejętności komunikacyjnych jest programem autorskim. Od lat jest on przedmiotem wykładowym na podyplomowych studiach logopedycznych na Uniwersytecie Medycznym we Wrocławiu oraz treścią szkoleń i webinarów prowadzonych przez dr Marzenę Machoś.

Szkolenie skierowane jest do

  • Logopedów,
  • Neurologopedów,
  • Osób zainteresowanych.

Program szkolenia

1. Mówienie jest jak wisienka na torcie

2. Omówienie autorskich kart obserwacji (M. Machoś, Diagnoza bazowych umiejętności komunikacyjnych)

3. Rozwój umiejętności poznawczych 1 do 12 miesiąca życia a praca ze starszym dzieckiem niemówiącym. Specyfika terapii pacjenta z deficytami w zakresie bazowych umiejętności komunikacyjnych.

4. Po co baza? Rola czynności prymarnych i bazowych umiejętności poznawczych w rozwoju mowy

5. Relacja i kontakt na start – od gugukółka do „spaceru z tatą”
6. Bazowy trening słuchowy (przykłady zabaw)
A. Nauka reagowania na dźwięk
B. Podążanie za źródłem dźwięku
C. Identyfikacja źródła dźwięku

7. Nauka budowania wspólnego pola uwagi (przykłady zabaw)

8. Ręka a mowa

9. Umiejętność wskazywania, a budowanie rozumienia

10. Nauka imitacji (od ruchu ręki do ruchu języka)

Prowadzący

dr n. hum. Marzena Machoś (ciocia Guguhopla)

Ciocia małych pacjentów, mama Kostka. Logopeda, wykładowca. Pracowita, jak mrówka i uparta, jak osioł. Logopedyczna anarchistka. Miłośniczka prostoty i minimalizmu. Uważa, że najlepszą formą terapii komunikacji jest zabawa.

Szuka prostych rozwiązań. Za dnia ufa swojej logo-intuicji, tłumaczy, podkreśla, zaznacza i wymyśla. Wieczorami zajmuje się wysadzaniem gugulalek na nocnik, przykrywaniem kołderką, śpiewaniem z ukulele i przytulaniem do snu.